Nerea colleu a cadeira e subiuse a ela. Estirou os brazos ata ser capaz de apoiar as palmas no teito. Botou unha ollada arredor. Detivo a vista sobre a fotografía que estaba sobre o seu escritorio. Era un retrato en branco e negro dunha moza. Espida, de costas, cuberta por pétalos de rosas,...
>Pero había outra muller preto. Estaba na mesma posición e mirábanse unha á outra. Unha chama de desexo ardía nas súas pupilas. Cun movemento simétrico achegáronse e bicáronse nos beizos. Nerea sentiu que as súas veas acababan de rebentar ante o subidón de adrenalina que significou ese xesto. A muller tiña un corpo ben feito, tiña ganas de acaricialo. E non se resistiu.
.
No hay comentarios:
Publicar un comentario